Bizim Çocuklarımız
Lise ve üniversitede okuyan ihtiyaç sahibi kardeşlerimize sizlerden gelen bağışlarla destek oluyoruz.
Çocuklar; bizim çocuklarımız… Karagözlü, güler yüzlü, esmer, sarışın… Hepsi paha biçilmez, hepsi birbirinden değerli. Yürekleri kendileri gibi küçük ama herkesi sevebilecek kadar kocaman. Dünyayı sığdırıyorlar içine… Sevgileri karşılıksız, çıkarsız. Seviyor ve öğretiyorlar sevmeyi.
Çocuklar; bizim çocuklarımız… Tek farkları hayatları ve hayatın onlara sunduğu imkanlar. Kimi balı böreği elinin tersiyle itecek kadar doymuşluğa ulaşmışken kimileri bunları hayal dahi edemiyor. Bir giydiğini bir daha giymeyen; 50 öğrenciye bir öğretmenin düştüğü okulların şanslı sayıldığı günümüzde her ders için ayrı bir öğretmenden özel ders alan çocukla, üç bayramdır istediği giysileri babası alamadı diye bir daha dile getirip onu üzmek istemeyen, sırasını iki arkadaşıyla paylaşmaktan gocunmadığı gibi kalemini silgisini de paylaşan çocuk arasındaki terk fark işte bu imkan eşitsizliği.
Çocuklar, bizim çocuklarımız, aslında yarınlarımız. Onlara yatırım geleceğe yapılmakta. Bu kocaman yüreklerin bedenler büyüdükçe küçülmemesi için önce sevgiye ihtiyaçları var. Ailede, sokakta ve ille de okulda. Her şey sevmekle başlar, sevmekse yürekte. Kendini sevmek, ailesini, arkadaşlarını, okulunu, işini, ülkesini, dünyayı ve bu sevgi paylaşıldıkça büyür; kartopudur çığ olur. Duyarlılık katar insana, bu sevgi tohumu düştü mü yüreklere binlerce yeni fidan yetişir.
Bu fidanlar yarınlarda sağlam ağaçlar olsun; kar boranda kırılmasın diye.
|
1994 doğumlu A.A. Suriye’nin Deyr’uz Zor şehrinden savaş nedeniyle 2014 yılında ülkemize göç etmek zorunda kalmış. Annesi babası ve diğer 4 kardeşiyle memleketini, çocukluğunu, hayallerini terk edip bizlere sığınmışlar. Tüm bu zorluklara rağmen A., 2017 yılında, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü kazanmış. A.’nın kendinden 3 yaş büyük ablası da aynı bölümün üçüncü sınıfında okuyor.
Babası yaşlılığından dolayı çalışamıyor ve annesi de ev hanımı. A’nın abisi evlenmiş, evin geçimini ve okuyan kardeşlerin (A. ve ablası Fatima) eğitim masraflarını ise diğer 2 ablası sağlıyor. Onlar da üniversiteyi bitirmişler. Vatansız kalmanın, ülkesinde hala savaşın acımasızca devam ediyor olmasının yanında İstanbul’un pahalılığı, kalabalıklığı, evinin okuluna uzakta oluşu (Esenyurt’ta oturuyor) ve dil zorluğu da etkiliyor A’yı. Bizi insanlara yaptığımız yardımlar nedeniyle öğrenmiş A ve belki kendisine de eğitim desteği sağlayabiliriz umuduyla kapımızı çaldı.
A’nın en büyük isteği en başta ülkesindeki acının, gözyaşının dinmesi tabii. Sonra da okulunu en iyi şekilde bitirip bir meslek sahibi olmak ve ailesine bir an önce destek olmak. A, bağışçılarımızdan gelecek desteklerle okuluna devam edebilecek ve inşallah en güzel şekilde sınavlarını verip başarıyla bitirecek bölümünü. |
